2013 juli Veertiende zondag door het jaar Jesaja 66: 10-14c; Lucas 10: 1-9
Zusters en broeders,
We leven in kerkelijk opzicht in een heftige tijd! Dat mag je naar mijn mening toch wel constateren. We hebben sinds 19 maart een nieuwe paus, Franciscus I en die schudt ons op alle mogelijke manieren wakker. Het verhaal van de herder die 99 schapen achterlaat om het éne te zoeken dat verloren ging? ‘Hé, let eens even op. ’, zegt paus Franciscus, ‘er is er nog maar eentje in de stal en de 99 anderen zijn zoek geraakt! En wat doen we als Kerk? We aaien het lammetje dat nog is overgebleven, we richten al onze aandacht op dat ene dier, terwijl we als een haas achter die 99 aan moeten gaan! Zìj zijn de toekomst van onze Kerk! Er op uit dus!’ Diezelfde paus heeft gisteren zijn eerste encycliek uitgegeven. Een encycliek is een pauselijke rondzendbrief bestemd voor alle gelovigen van laag tot hoog. ‘Lumen Fidei’ heet deze brief: het licht van het geloof. In al zijn eerlijkheid heeft Franciscus toegegeven dat zijn voorganger een flinke inbreng heeft gehad in de brief. Heel in het kort (de encycliek telt 90 bladzijden) pleit de paus voor een rotsvast geloof in Jezus Christus. ‘Geloof is niet een licht dat alle duisternis weghaalt, maar het is een lamp die ons bijlicht op onze weg uit die duisternis.’, schrijft paus Franciscus. En ook: ‘Geloof is geen schuilhut voor mensen zonder moed, maar het geloof is een verrijking van het leven.’ Ik beloof u dat ik de encycliek zal gaan bestuderen om er dan later nog eens op terug te komen. Er staan vast nog veel meer dingen in, waar we als gewone gelovigen veel aan kunnen hebben.
En dan, óók nog gisteren, het kàn niet op, laat de paus weten dat twee van zijn voorgangers heilige verklaard zullen worden. De goede paus (zo wordt hij nog altijd genoemd) Johannes XXIII die van 1958 tot 1963 paus was en het Tweede Vaticaans Concilie samenriep in Rome. En de in 2005 overleden Johannes Paulus II, de Poolse paus die de hele wereld over is gereisd om de naaste te zijn van al wie zeker steun kon gebruiken. In Zuid-Amerika, in Afrika en niet op de laatste plaats in Polen waar met de hulp van de paus een einde kwam aan de communistische dictatuur. Op 8 december zal paus Franciscus hen in een officiële plechtigheid bijplaatsen op de lijst van heiligen. En nu kun je je natuurlijk druk maken over wat heiligen zijn en of je die wel nódig hebt. Dat gebeurde al op vrijdagavond op televisie, want we worden er als roomsen nog altijd van verdacht dat we náást de Drie-ene God nog zo onze eigen godjes en godinnetjes hebben, die we óók zouden aanbidden. Maar, ik hoop dat ik dat hier onder ons niet hoef uit te leggen, we aanbidden geen heiligen. Zij zijn voor ons voorbeelden van geloof, mensen van wie we héél wat kunnen leren. Van paus Johannes XXIII zijn hartelijkheid en zijn doorzettingsvermogen op hoge leeftijd. Van paus Johannes Paulus II zijn geloof in de kracht van jongeren, de toekomst van de Kerk, als ze maar voorbeelden krijgen. En ook zijn lef om zich als ernstig verzwakte paus aan ons te laten zien op het eind van zijn leven. Heiligen, daar hèb je wat aan! Ook in de 21e eeuw!
Kortom: niemand kan nog zeggen dat die Kerk van ons in slaap is gesukkeld en niet meer bij de tijd is!
In het Evangelie wijst Jezus 72 leerlingen aan, die Hij twee aan twee voor zich uit zendt naar alle steden en plaatsen waarheen Hijzelf van plan is te gaan. 72 maar liefst! Dat betekent dat het oorspronkelijk aantal van de twaalf apostelen fors is uitgebreid. Twaalf is niet voldoende meer voor een zó grote taak. En dan nòg zegt Jezus: “De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.” (Lucas 10: 2) Maar voor het geval we nu achterover gaan leunen en zeggen: ‘Ja, Heer, we zullen er zeker om bidden, om die arbeiders bedoel ik.’ . Jezus stuurt ook òns op pad:“Gaat dan…” en Hij verzekert ons dat we het niet op een presenteerblaadje zullen krijgen! Lammeren zullen we zijn onder de wolven. Het zal ons aan geld ontbreken, aan comfort, we mogen haast geen bagage meenemen voor onderweg. En misschien zijn we wat over datum, zijn we vermoeid niet zo heel erg creatief meer. Allemaal aan het eind van ons Latijn in dit jaargetijde, toe aan vakantie. Alle tijd nodig voor onszelf, om bij te komen. Ons eigen tuintje, thuis is ons al haast te groot. En dan ook nog arbeider zijn voor Gòds oogst? Hoe kùnnen Jezus en in zijn voetspoor paus Franciscus dat nou van ons vragen? Het is toch gemakkelijker om veilig binnen de muren van de schaapskooi te blijven zitten. Jammer van die 99 schapen die bij ons weggeraakt zijn en ergens buiten rondlopen. We leven immers in een tijd waarin je ieder zijn eigen ‘ding’ moet laten doen! De oproep van Jezus en van paus Franciscus is: Ga dan!
En het Evangelie geeft ons nog eens wat extra aanwijzingen. Jezus stuurt zijn leerlingen twee aan twee uit. Dat lijkt verspilling van arbeidskracht. Los van elkaar zouden ze dubbel zoveel plaatsen hebben kunnen bezoeken. Paus Gregorius de Grote heeft daarvoor een prachtige verklaring: ze worden twee aan twee uitgezonden omdat de beste preek niet uit woorden bestaat maar uit wat er te zien valt! “Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.” (Joh. 13: 35), zegt Jezus ergens anders in het Evangelie. Hoe de leerlingen met elkaar omgaan, in de praktijk, dat is de beste en de mooiste verkondiging.
We hebben er in december twee heiligen bij. Niet omdat we hen willen aanbidden, maar omdat we hun voorbeeld nodig hebben. Kinderen hebben een goed voorbeeld nodig om zèlf een mooi mens te worden. Leerlingen van Jezus hebben heiligen nodig om zelf héiliger te worden. Johannes XXIII en Johannes Paulus II gaan ons daarin vóór. Gelukkig maar!
Amen
VOORBEDEN VEERTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR 2013
Goede Vader in de hemel, onze eeuwenoude Kerk lijkt de laatste tijd tot leven te zijn gekomen.
Paus Franciscus laat ons zien dat gelovigen niet alleen maar mensen van het woord zijn.
De paus laat ons door zijn eigen voorbeeld van eenvoud en geloof zien dat christenen, leerlingen van Jezus Christus, ook geloven in daden.
Hij vraagt van ons om op zoek te gaan naar de 99 verdwaalde schapen.
‘Ga dan’, zegt hij in navolging van Jezus Christus. Help ons om zonder aarzelen op die uitnodiging in te gaan.
Laat ons zingend bidden:
Goede Vader in de hemel, als gelovige mensen hebben we voorbeelden nodig.
In de heiligen geeft de Kerk ons van die levende voorbeelden.
Paus Johannes de 23e en paus Johannes Paulus de 2e hebben ieder op hun eigen, unieke, manier mensen mee willen nemen in hun vertrouwen op U, Vader.
Dat de Kerk hen daarom heilig gaat verklaren, wil voor ons gewone mensen een flinke steun in de rug betekenen. Dank U daarvoor, hemelse Vader.
Laat ons zingend bidden:
Goede Vader in de hemel, dit weekend is ook in ons deel van het land de zomervakantie begonnen.
Scholen hebben hun deuren gesloten, kantoren en fabrieken sluiten voor kortere of langere tijd.
Voor velen is dit een tijd om erop uit te trekken, nieuwe dingen te zien en nieuwe ervaringen op te doen.
Dat ze veilig en uitgerust hier terug mogen komen.
We bidden U ook voor allen die aan huis gebonden zijn, voor hen voor wie de zomer heel lang en eenzaam is.
Voor onze gasten in de stacaravan van de Vincentiusvereniging, dat ze eindelijk eens een week lang mogen genieten.
Laat ons zingend bidden:
Goede Vader in de hemel, we willen vanmorgen ook bidden voor onze overledenen.
Velen van hen hebben hier hun laatste rustplaats gevonden.
We geloven dat ze nu bij U in het Vaderhuis voortleven, dat ze U daar van aangezicht tot aangezicht mogen zien.
Wil ook hèn troosten die nog altijd het gemis voelen,
dat allen in de hemel hun voorspraak mogen zijn hier op aarde en dat ons aller geloof in de verrijzenis steeds sterker mag worden.
Laat ons zingend bidden: