We hebben intussen het onderwerp Wit op Witte Donderdag afgesloten met alle kinderen van onze school, middels een witte Paasviering. De apostelen, gespeeld door leerlingen uit groep 7, 8.
De lessen godsdienst/levensbeschouwing gaan de komende periode over het onderwerp Vrucht. Een mooi en zomers onderwerp, ook al duurt het nog even voordat alles rijp is.
Vruchten zijn van oudsher een teken van een rijk leven. Natuurlijk, blu-rays, flatscreens, de nieuwste smartphone, skylanders, paardrijles, naar Malaga gaan in de voorjaarsvakantie: dat is ook een rijk leven. Maar wat is er beter dan verse sinaasappelsap op een warme dag. Wat is zoeter dan een volrode aardbei?
Vruchten zijn een teken van de rijkdom en de kracht van het leven zelf. Dat komt natuurlijk ook omdat ze het begin in zich dragen van een nieuwe boom of struik, en tegelijk het slotstuk en de opbrengst van die bomen en struiken zijn. Vruchten staan voor het begin en het eind van het leven, en verbeelden alle zoete en bittere ervaringen die het leven te bieden heeft.
In de lessen vertellen we verhalen waarin vruchten de hoofdrol spelen. Natuurlijk het verhaal over Adam en Eva en de boom van kennis van goed en kwaad. Maar we vertellen ook over de gigantische druiventrossen uit het Beloofde Land, die lieten zien hoe weldadig Kanaän was. En over het boeddhistische verhaal waarin de mango de dochter van de zon is. Over wangen zo rood als appels en een huid zo zacht als een perzik. Over dadels, de lievelingsvrucht van de profeet Mohammed.
Zo slaan we met kinderen een brug van de meest alledaagse rozijntjes, appels en peren naar levensbeschouwelijke oerverhalen. Alsof het niets is. Godsdienst en levensbeschouwing liggen voor het oprapen – over een paar maanden, als de bramen hier rijp zijn en de appels op de grond vallen. Tot die tijd laten we de vruchten in geda