Af en toe staan onze lessen godsdienst/levensbeschouwing een periode lang in het teken van een Bijbels verhaal. In de weken tot de zomervakantie laten we ons inspireren door het verhaal van Ruth, een dappere jonge vrouw. Haar verhaal gaat over ergens bij horen en vreemdeling zijn, voor elkaar zorgen en keuzes maken. Dat zijn onderwerpen die ook vandaag de dag belangrijk zijn. Ruth woont in Moab. Ze trouwt met een buitenlandse man die met zijn broer en ouders is gevlucht voor de hongersnood die in Israël heerst. Maar na een paar jaar sterft haar man, en ook zijn broer en vader. De schoonmoeder van Ruth, Noömi, wil terug naar haar eigen land Israël. Ruth kiest er niet voor om in haar eigen land een nieuwe toekomst op te bouwen, maar kiest ervoor om met Noömi mee te gaan naar Israël en daar als aangetrouwde weduwe en vreemdelinge te proberen een bestaan op te bouwen.
Ze gaan naar Betlehem, en daar neemt Boaz, een ver familielid van Noömi, haar onder zijn hoede. Ze mag het graan rapen dat bij de oogst aan de rand van het veld blijft liggen. Boaz biedt aan om Ruth te trouwen en zo blijvend voor haar te zorgen, een gebruik waarmee familieleden voor weduwen in de bres kunnen springen. Ruth voegt zich daarmee voorgoed in de familie van Noömi. Boaz en Ruth krijgen een zoon, Obed, die de grootvader wordt van koning David.
Het verhaal van Ruth beslaat in de Bijbel maar een paar bladzijden, maar het biedt stof tot nadenken voor minstens een paar weken. Wat betekent het als je bij iemand wilt horen? Hoe is het om al je schepen achter je te verbranden en je als vreemdeling te vestigen in een onbekend land? Wat kun je doen om voor elkaar te zorgen? Hoe maak je moeilijke keuzes in je leven? Hoe ga je om met God, in goede en slechte tijden?
Zo laten we ons inspireren door Ruth, een jonge vrouw die eeuwen geleden een dwarse keuze maakte en trouw was aan haar familie. Aan het eind van het verhaal zeggen de buurvrouwen tegen Noömi: ‘Ruth is een dochter die meer waard is dan zeven zonen’. In onze oren klinkt het niet meteen als een klein paradijsje om zeven zonen te hebben, maar goed. Laten we zeggen dat Ruth toentertijd groot respect verdiende. En nog steeds.
Met vriendelijke groet,
Corrie Namens het team
Gaan we samen?
Dan ga ik met je mee
breng ik je naar huis
dan ga jij met mij mee
breng jij mij naar huis
dan ga ik weer
en dan ga jij weer
en zo komen wij ooit thuis Jos van Hest.