ONS DOOPSEL LEVEN
Regelmatig hoor ik dat in onze parochies volwassenen door het Heilig Doopsel in onze geloofsgemeenschap worden opgenomen. Gelukkig zijn er ook nog veel ouders die hun pasgeboren kinderen voor het doopsel aanbieden. Uit mijn eigen pastorale praktijk weet ik dat voor ouders het uiten van dankbaarheid een belangrijk motief voor de doop vormt. Het nieuwe leven is voor hen een geschenk waarvoor zij God willen danken. Een pasgeboren kind is meer dan een bioloog kan uitleggen. Nieuw leven verwijst naar de bron van dat leven, naar God als Schepper. Aan Hem komt alle dank toe.
Een klein kind toont zonder enige façade de kwetsbaarheid van het leven Alles aan een zuigeling is enorm teer en als ouders weigeren om hun kind te verzorgen zal het spoedig sterven. Veel ouders beseffen die kwetsbaarheid en vragen om Gods beschermende nabijheid en zorg.
De christelijke doop heeft niet alleen te maken met dankbaarheid en bescherming maar ook en vooral met de verbondenheid met onze God. Door het doopsel worden wij opgenomen in de Kerk als liefdesgemeenschap rondom Jezus Christus. In het Nieuwe Testament lezen wij over Johannes de Doper die bij de rivier de Jordaan mensen doopt die de komende Messias als vernieuwde mensen tegemoet willen leven.
Tussen het doopsel van Johannes en de christelijke doop bestaan fundamentele verschillen maar het thema van de levensvernieuwing speelt bij beide vormen van dopen een rol. Wie zich in de naam van Christus laat dopen, is bereid zijn leven te vernieuwen vanuit de Geest van de Heer. Uiteindelijk zal in dat vernieuwde leven het dubbelgebod van de liefde centraal staan: God beminnen en de naaste als onszelf. Ik hoop van harte dat wij als katholieke christenen steeds meer het geloof van ons doopsel gestalte geven. Niet alleen in onze parochies maar ook in het alledaagse leven. Wij worden uitgenodigd steeds meer een “ leesbare brief” van Christus te zijn.
Mgr. Dr. Gerard de Korte