Na de prachtige viering waarbij we als pastores door onze bisschop zijn geïnstalleerd als het nieuwe team van Ameland zijn we akelig snel van de wolken waarin we verkeerden met beide benen op de grond komen staan. Binnen 48 uur stonden we naast de nog brandende puinhopen van onze prachtige parochiekerk. Met Amelander galgenhumor kregen we te horen: ‘Eerst hadden we een kerk zonder pastoor, nu een pastoor zonder kerk!’ wat ons opviel was de enorme veerkracht van de parochie. Er werd getreurd, en terecht, maar er werd ook direct aan de toekomst gedacht. Het liefst zou de kerk herbouwd moeten worden, daar was iedereen het over eens. De volgende dag al was er een afvaardiging van Donatus, de verzekeringsmaatschappij, het bisdom en het parochiebestuur. Vice-voorzitter Foppe Kiewiet kwam spoorslags terug van zijn wintersportvakantie en nam samen met de andere bestuursleden het heft in handen.
Op vrijdag kwam bisschop de Korte naar Ameland om daar met parochianen en bestuursleden te praten over hun ervaringen met de brand. Op zondag kregen we een brief van de bisschop die we konden voorlezen tijdens een bijzondere viering in de aula. Door vrijwilligers was daar een heuse kerk verrezen. Na de tijd koffie drinken en napraten.
Sindsdien is er al weer veel gebeurd. We hebben de Toel gekozen als plek om te vieren zolang de kerk niet herbouwd is en hebben daar een fijn onderkomen gevonden met een gastvrij onthaal. Meeleven uit alle hoeken en gaten van Nederland, maar ook uit Duitsland. We hopen u op de hoogte te houden. Kijk daarvoor ook op onze nieuwe website www.stclemensparochie.nl
En dan zijn we alweer bijna bij Pasen aangeland. Dat is het hoogtepunt van het kerkelijk jaar en wordt vooraf gegaan door een aantal indrukwekkende dagen, zoals Palmzondag, Witte Donderdag en Goede Vrijdag, uitlopend op de Paaswake, waarbij we de nieuwe Paaskaars ontsteken.
Ik noem hier zomaar een aantal dagen waarvan de betekenis u misschien ontgaat. We kunnen niet zomaar veronderstellen dat elke katholiek daarmee bekend is. Om die reden krijgt u als kerkganger van ons op het feest van Pasen een kleurrijke folder uitgereikt waarin heel kernachtig de gebeurtenissen van de voorgaande week beschreven worden. Om thuis nog eens na te lezen en erover te praten met de kinderen of mensen in uw omgeving die Pasen ook alleen nog maar kennen van een extra vrije dag, de paasstol en de paaseitjes.
We leven in een wereld vol geweld. Dat speelt in de grote wereld, denk maar aan de bevolking van Syrië die alle kanten opvlucht om de bommen en de sluipschutters te ontlopen. Maar denk ook maar aan beelden uit Eindhoven waar in het uitgaansleven een jongeman verrot wordt getrapt. Om nog maar te zwijgen over huiselijk geweld, bij de buren misschien wel of nog dichterbij. Zinloos geweld noemen ze dat!
Zo is Jezus verraden door zijn leerlingen. De een, Judas, verdient er zelfs aan; de ander, Simon Petrus, ontkent bij hoog en bij laag dat hij Jezus zou kennen. Hij wordt gearresteerd met veel vertoon van geweld, als gevangene gegeseld, met een zwaar kruis op de schouders op weg gestuurd naar Golgotha, de executieplaats. En daar sterft hij, bespot door tegenstanders, in de steek gelaten door zijn vrienden, om drie uur ’s middags aan het kruis.
Einde verhaal?
Nee, want als alles voorbij lijkt wordt het toch weer licht. Het licht van de vroege Paasmorgen. ‘De dood is verslonden, de overwinning is behaald! Dood waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?’ Uit de eerste brief van Paulus aan de christenen van Korinthië (hoofdstuk 15, de verzen 54 en 55) De keten van geweld, die in onze ogen soms niet te doorbreken is, waar we ons machteloos aan de kant voelen staan, is niet bestand tegen de kracht van God. In de pijn, ook als het door geweld wordt aangedaan, zijn we nooit alleen! Het lijden gaat ooit voorbij, ook al lijkt dat haast onmogelijk.
De vraag aan ons is of we ingaan op de uitnodiging van God om te blijven geloven. Verder te gaan dan het punt waarop ons verstand stil blijft staan, want dood zou toch dood zijn, punt einde! De verrezen Jezus wil ons een zinvol leven bieden.
Gelovigen zijn blije mensen, wordt wel eens gezegd. Dat is ook zo en we hebben daar alle reden toe. Want we zijn mensen van wie gehouden wordt. We zijn geliefd en dat kan je alleen maar blij maken. Geliefd bij God. De lijdende èn verrezen Jezus is uit het graf opgestaan en is nog altijd bij ons. Vooral wanneer we samenkomen in Gods huis om te vieren komt Hij bij ons. Zijn gebroken Lichaam en zijn vergoten Bloed (de heilige hostie en de kelk) laten zien hoeveel hij van ons houdt.
En Pasen dan…? Pasen brengt ons de levende Jezus. Zijn liefde is sterker dan de dood. Die weg reikt Hij ook ons aan in het gebed dat Hij ons nagelaten heeft: het Onze Vader.
Als pastores van de drie parochies van Ameland, Burgum en Dokkum, wensen we u allemaal van harte een zalig Pasen. Dat Jezus ook in ons hart mag verrijzen!
Tot ziens bij de Eucharistieviering op eerste Paasdag in de Toel!
pastor Neeltsje Bouma
pastor Paul Verheijen