Recent mocht een dakloze man uit Utrecht onze paus interviewen voor de Straatkrant, een tijdschrift dat daklozen in de Domstad verkopen om aan wat extra geld te komen. De media hebben veel aandacht aan de ontmoeting besteed. Paus Franciscus heeft een bijzondere aandacht voor daklozen en andere armen. En die aandacht verbindt hij direct met Jezus. Immers ook Jezus was bij zijn geboorte zonder huis – er was geen plaats voor Hem in de herberg – en Hij moest vluchten naar Egypte.
Binnenkort vieren wij weer het Kerstfeest en horen wij de verhalen over de komst van Jezus en over het feit dat hij als baby een dakloze vluchteling was. Wij vieren dit jaar Kerstmis met de beelden van miljoenen vluchtelingen voor ogen. Een deel van deze vluchtelingen zoekt zijn heil in Europa. Zij roepen felle emoties op. Het beste en het slechtste wordt in mensen wakker geroepen.
Nederland, zo las ik recent, is steenrijk maar vooral doodsbang. Niet voor niets scoren populistische politici, die de angst uitbaten, hoog in de politieke peilingen. De angst van veel Nederlanders wordt mede gevoed door de vluchtelingenstroom naar ons land. Christenen zijn net mensen. Ook zij hebben niet zelden twee zielen in hun borst. Er leeft angst en onzekerheid maar ook mededogen en hulpbereidheid. Gelukkig willen velen luisteren naar de blijvende oproep van het evangelie. Mensen in nood laat je niet in de steek maar moet je helpen. Het opnemen van vluchtelingen is in de Bijbel niet voor niets een van de werken van barmhartigheid ( Matheus 25). De evangelische opdracht kunnen en mogen christenen juist nu niet vergeten. Gelukkig geven duizenden gelovigen geld, kleding en speelgoed voor de vluchtelingen. Een aantal van hen is ook beschikbaar als vrijwilliger. Samen zijn wij tot veel in staat. En zo rond Kerstmis is het goed te beseffen dat wat wij voor een dakloze vluchteling doen wij uiteindelijk voor Christus doen. Ik wens u nu al een Zalig Kerstfeest.
+ Mgr. Dr. Gerard De Korte