door Ans Mosterman.

Iemand vroeg hem:”Heer zijn er maar weinig die gered worden?” Hij zei tegen de mensen:”Doe wat u kunt om door de nauwe deur binnen te komen,want ik verzeker Uvelen zullen proberen binnen te komen, maar er niet in slagen. ….{Lucas 13: 22 – 30}

In het Evangelie van vandaag wordt het ons bepaald niet gemakkelijk gemaakt.

Op de vraag van een omstander: “Heer, zijn het er weinig die gered worden?”

geeft Jezus als antwoord: “Doe wat je kunt om door die nauwe deur naar binnen te komen.”

 

Door een nauwe deur naar binnen gaan, dat kost moeite, dat gaat niet vanzelf.

Soms zal je daarbij builen en schrammen oplopen, er niet zonder kleerscheuren vanaf komen.

De vraag is dan: Wat moet ik doen om door die nauwe deur naar binnen te kunnen?

Alleen vroom zijn, alleen maar mooie woorden prevelen, dat is niet genoeg.

Vandaag doet Jezus een oproep tot ieder van ons persoonlijk, doe wat je kunt….,

doe wat binnen jouw vermogen ligt, m.a.w. breng je christelijke geloof ook daadwerkelijk in de praktijk.

Als er een nauwe deur is, moet er ook een wijde deur zijn en die is misschien makkelijker te omschrijven; het is de deur van  ik-ik-ik.

Terwijl de nauwe deur is; ik en jij, mijn naaste en ik.

 

Een paar weken geleden had ik het genoegen om mijn moeder te mogen begeleiden tijdens een 5daagse bootreis met de Zonnebloem en ik heb genoten, niet alleen van de mooie reis en het lekkere eten, maar vooral ook van de hulpverleners.

Naast de 70 patiënten met hun begeleiders, waren er ook 70 mensen die vrijwillig en geheel belangeloos een week van hun tijd afstonden aan hun zieke en hulpbehoevende medemens.

Sommigen namen er zelfs een week vakantie voor op.

Maar het was vooral de sfeer van liefde en geduld, van aandacht en van constante zorg, die mij diep heeft getroffen.

Niet dat de vrijwilligers de pijn en de uitzichtloosheid van sommigen konden wegnemen, maar er werd die week eens echt aandacht aan die mensen besteed, er werd eens echt naar ze geluisterd, en er werd geprobeerd om de mensen op te vrolijken.

Alles werd in gang gezet om het de mensen een onvergetelijke week te bezorgen en het gebeurde dat sommige patiënten huilden bij het afscheid.

En ik dacht toen: Zo zou het er ook in het leven van alle dag uit moeten zien, we zouden nog meer de tijd moeten nemen om naar elkaar te luisteren, echt luisteren en waar nodig in aktie moeten komen.

 

Maar de wereld is geen zonnebloemboot, je hoeft de radio of tv maar aan te zetten om te horen wat mensen elkaar allemaal aan kunnen doen.

Overal is oorlog en geweld.

Mensen, slaan elkaar de hersens in, omdat ze toevallig niet dezelfde ideeën hebben, of omdat ze bezeten zijn van bezit.

Maar ook dichtbij familie of buren die, om een onnozele ruzie niet meer met elkaar praten, laat staan nog iets voor elkaar willen doen.

Het is de wijde deur, de deur van het ikke, waardoor ze zich laten leiden en dat is een  doodlopende weg.

 

In hetzelfde Evangelie maakt Jezus ons duidelijk waar het vooral om gaat.

“Ga weg allemaal, bedrijvers van onrecht,” zegt de heer des huizes.

Dus gerechtigheid is waar het om draait, gerechtigheid is de basis van vrede, het is als het ware het wachtwoord om binnen te komen.

 

Gerechtigheid, ieder mens tot zijn recht laten komen, zoals die mensen op de zonnebloemboot. Gerechtigheid is niet accepteren dat een ander mens onrecht wordt aangedaan.

Ieder mens is de moeite waard, we zijn allemaal kinderen van diezelfde Vader.

Maar we voelen ons vaak zo onmachtig, vooral als het gaat om leed aan de andere kant van de wereld, leed wat mensen elkaar aandoen door oorlog en geweld.

 

God vraagt van ons niet het onmogelijke: “Doe wat je kunt,” zegt Jezus.

Doe wat er binnen jouw vermogen ligt.

Dat kan ook betekenen dat er van je wordt gevraagd om een punt te zetten achter het onrecht wat jou in het verleden wel is aangedaan.

 

Je naaste vergeven, die deur dichtslaan en weer met een schone lei beginnen.

 

Laten we proberen, net als die hulpverleners van de Zonnebloem, om de deur van ons hart wijd open te zetten, werken aan vrede en gerechtigheid in deze wereld, zodat die nauwe deur eens voor ons wordt geopend en we naar binnen kunnen waar we mogen delen in die eeuwige vrede, de vrede van de Heer. Amen.