Zevende zondag van Pasen 2013 Ameland

Zusters en broeders,

Afgelopen zondag is de Amsterdamse voetbalclub Ajax kampioen geworden, voor de derde keer op rij onder aanvoering van coach Frank de Boer. (en natuurlijk moet ik ook vermelden dat sportclub Cambuur uit Leeuwarden kampioen werd in de Jupilerleague, maar dat even terzijde)Het werd natuurlijk een enorm feest daar in Amsterdam, maar wat me vooral is bijgebleven zijn de enthousiaste commentaren op Frank de Boer. De kranten schreven over een man die in staat is van een stel individuen, ieder met grote kwaliteiten, een hecht team te smeden. Hij was daarbij eenvoudig gebleven; dènkt er niet aan om naar het buitenland te vertrekken en goudgeld te gaan verdienen; brengt in het weekend zèlf nog even de bestellingen weg van de klanten van de woonwinkel van zijn echtgenote; geen luxe vakanties, niets van dat al, maar eerst en vooral een man die anderen brengt tot grootse prestaties op het voetbalveld!  Een man dus ook die eenheid weet te brengen in zijn ploeg en doe hem dàt maar eens na! Als ik heel eerlijk ben dan volg ik de voetbal-competitie maar uit de verte. Ik ben geen man die op zondagavond met het bord op schoot naar de sport gaat zitten kijken.

Waarom dan tòch deze exercitie naar de voetbalcompetitie? Ik zie enige gelijkenis met de scène die ons in het Evangelie wordt voorgespiegeld. We treffen Jezus aan bij het Laatste Avondmaal. Ze zijn bij elkaar in die Bovenzaal daar in Jeruzalem. Heftig zijn de gebeurtenissen van de afgelopen week. Denk maar eens aan die koninklijke intocht van Jezus in de stad. Ze rukken de palmtakken van de bomen om Hem daar ìn te halen als de Messias, de Bevrijder! Dat wekt nòg meer jaloezie bij de hogepriesters en schriftgeleerden! En dan zitten ze aan tafel voor het Laatste Avondmaal. Hun vriend en leraar Jezus Christus heeft hen zonet de voeten gewassen. Hij lijkt wel gèk om zich zó te vernederen! Maar je ontkwàm er gewoon niet aan, óók Petrus niet! En dan zijn we aangekomen bij het Evangelie van vanmorgen: Jezus bidt vurig om eenheid! “Dat ze allen één mogen zijn. Zoals U, Vader, in Mij bent en Ik in U….Ik heb hen laten delen in de heerlijkheid waarin U Mij hebt laten delen, zodat ze één mogen zijn zoals Wij één zijn: Ik in hen zoals U in Mij; dat hun eenheid volkomen mag zijn….” (Joh. 17: 21-23a) Het gaat om een diep verlangen van Jezus. hij weet uit zijn ervaring met God de Vader wat eenheid ìs!  Hij ziet ook maar al te goed dat het Hem zelfs na drie jaar dag en nacht met zijn leerlingen opgetrokken te zijn, níét gelukt is om van de apostelen een hecht team te maken. Jezus bìdt om eenheid. Hij vráágt zijn hemelse Vader om eenheid! En, wees eens eerlijk, bid je doorgaans om iets dat je al hèbt? Of bidden we vooral om iets dat we mìssen? Jezus ziet om zich heen verscheurdheid, verdeeldheid. Op deze zelfde avond heeft Hij al moeten constateren: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, één van u zal Mij overleveren.” (Joh. 13: 21), Hij wìst van het aanstaande verraad van Judas en hoe zat het ook al weer met Petrus? Díé had gezworen dat hij Jezus nooit, maar dan ook nooit, in de steek zou laten, al móést hij met Jezus de gevàngenis in! Het antwoord van Jezus? “Uw leven zult gij voor Mij geven? Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: nog eer de haan kraait, zult gij Mij driemaal verloochend hebben” (Joh. 13: 38) Nee, van eenheid is weinig sprake onder degenen die Jezus het meest nabij waren! Een diepe, bodemloze, onenigheid heerst er onder de leerlingen. Eén is bereid Hem te verraden voor een beurs met zilverstukken, een ander zal Hem tot driemaal toe verloochenen: “Ik kèn die man niet over wie jullie het hebben!” (Marcus 14: 71)  Wat móét Jezus zich eenzaam hebben gevoeld en onbegrepen!

Gebrek aan eenheid heeft altijd een oorzaak, zusters en broeders. Oók in het Evangelie van vanmorgen! Ik schat in dat de ellende van die dramatische avond voortkomt uit de verdringing van hun eigen zwakte door de leerlingen. Ze kunnen en mogen van zichzelf niet zwak zijn: Judas niet en Petrus net zomin! Zwak zijn, voor watje uitgemaakt worden, géén stoere kerel zijn: schijnbaar het ergste dat je kan overkomen. Kijk, zwak zijn is op zichzèlf geen probleem, als je het maar van jezelf wéét. Als je het maar niet probeert te verdringen en als je er maar berouw over kunt hebben wanneer je weer eens zwak bent geweest. Denk maar aan die televisiespotjes van Sire: ‘Het houdt niet op!’ Een man die vertwijfeld voor de spiegel staat, omdat hij zijn vrouw toch weer mishandeld heeft. Aan zwakheid moet je wat willen dóén! Verdringen helpt niet, ècht niet! De heilige Theresia van Lisieux heeft eens gezegd: ‘Indien Petrus in plaats van te zeggen: Meester ik zal U nooit verloochenen, gezegd zou hebben: Meester U kent mij beter dan ikzelf, U weet hoe zwak ik ben en hoe ik voor de minste druk zal bezwijken en U zal verloochenen, maar als U mij helpt, dan zal ik U niet verloochenen. Dan, zegt Theresia van Lisieux, zou Petrus zijn Meester niet verloochend hebben.’ Weet hebben van je zwakte, hulp durven vragen, daar niet bang voor zijn. Heeft Jezus een gele kaart of zelfs een rode kaart gegeven aan Petrus? Heeft hij de aanstelling van Petrus tot opperherder ingetrokken? Nee, Jezus heeft hen “liefgehad  met de liefde die de Vader Hem heeft toedragen” (vers 23b)

Wij proberen hier samen parochie te zijn. We probéren te leven naar de wens van Jezus: in eenheid dus! En dat valt lang niet altijd mee, júíst omdat we zo verschillend zijn. Júíst omdat we zwakke mensen zijn die dat maar moeilijk durven toe te geven. Jezus is op Hemelvaartsdag teruggekeerd naar zijn Vader in de hemel. Hij heeft ons gezegd bij elkaar te blijven en te bidden om de komst van de Helper, de heilige Geest. Jezus kan alleen maar vurig hopen dat we werken aan onze eenheid. Ook straks als vier geloofsgemeenschappen op zoek gaan naar meer onderlinge verbondenheid. En wees maar niet bang Ameland wòrdt geen tweede Dokkum en de katholieken van Burgum gáán niet om de week naar Schiermonnikoog. Dat wordt ook niet van ons verwacht! Waar we wèl om mogen bidden is om meer eenheid. En ik zeg met nadruk: waar we om mogen bìdden! Het besef dat we elkaar nódig hebben, ook al zou je willen dat het níét zo zou zijn. Ajax wil heel graag Frank de Boer als coach houden, want hìj heeft hen succes gebracht. Wìj mogen nog véél trotser zijn op ònze coach Jezus Christus. Hij kènt onze zwakheden, maar Hij haalt het beste naar boven in ieder van ons! Het wordt tijd dat we Jezus de kans geven om een topteam van ons te maken!

Amen

 

VOORBEDEN ZEVENDE ZONDAG VAN PASEN

 

Goede Vader in de hemel,

Uw Zoon Jezus Christus is bij zijn Hemelvaart,

naar U teruggekeerd om daar een plaats voor ons te bereiden.

Hij heeft van zijn leerlingen gevraagd om bij elkaar te blijven.

Wanneer we dàt doen zal Jezus ons een andere Helper sturen:

de heilige Geest.

Maak ons geduldig Vader en doe ons beseffen dat we niet op onze eigen kracht moeten roemen,

maar slechts hoeven te bouwen op de belofte van Jezus.

Laat ons bidden:

 

Goede Vader in de hemel,

Jezus bidt bij het Laatste Avondmaal vurig om eenheid.

Hij vraagt aan U om de eenheid tussen U, Drie-ene God,

als levend voorbeeld te mogen gebruiken voor zijn leerlingen.

U weet hoe het ons vaak aan eenheid ontbreekt.

In plaats van onze zwakheid te durven toegeven aan elkaar,

gebruiken we, net als de apostel Petrus, vaak grote woorden.

En we denken er niet aan dat we U om hulp kunnen vragen.

Help ons, ook zonder dat we het U vragen,

om te bouwen aan de eenheid in onze parochies.

Laat ons bidden:

 

Goede Vader in de hemel,

wij hebben een geweldige coach in Jezus Christus, Uw Zoon.

Hij probeert altijd het beste in elk van ons naar boven te halen.

Aan de ene kant heeft ieder zijn eigen zwakheden,

maar we hebben allemaal wel een gave die we opbouwend kunnen gebruiken.

Jezus is in staat om van al die mooie mensen een hecht team te maken.

Geef ons oren en een oprecht hart, zodat we luisteren naar de aanwijzingen van Jezus.

Maak ons bereid om te bouwen aan een Kerk die toekomstbestendig is.

Laat ons bidden: