Herinnert u zich nog hoe het was, met de tijd, toen u op de lagere school zat? Vast wel. Wat duurde een schooljaar wel niet eindeloos lang! Een eeuwigheid, toch? En dan de zomervakantie! Aan het eind van de vakantie kon je je al bijna niet meer het moment herinneren waarop hij begonnen was. En wie aan het einde van klas 6 of groep 8 gekomen was, en dan probeerde terug te denken aan het eerste kleuterjaar …….. minstens tien eeuwigheden geleden! Hoe gaat dat als je ouder wordt? Heel anders. Zelf ben ik een vijftiger en heel geregeld hoor ik van onze oudere parochianen: geniet maar een beetje van het leven, want je bent 80 voor je het weet!
En zo is het. Tijd is een merkwaardig iets. Tijd verandert met leeftijd. Hoe ouder je wordt, hoe meer de tijd gaat jagen en vliegen; vanaf een bepaalde leeftijd, ik denk zo ongeveer na je 30-ste, duurt een jaar ineens niet meer lang, nee, dan ineens duurt een jaar juist heel kort! Vreemd, de tijd, een vreemd verschijnsel. Niet voor niets zeggen we: God is de maker van de tijd. Daarmee wijzen we op dat wonderlijke karakter van tijd in ons leven. Als we er een stopwatch bij houden, dan duurt elke minuut, elke dag, elk jaar exact even lang, maar in onze beleving verandert het voortdurend. Tijd verandert niet alleen met leeftijd, nee, onze beleving van de tijd verandert ook met onze emoties. Hoe lang duurt een dag wel niet, als we bedroefd of somber of eenzaam zijn? En hoe razendsnel daarentegen flitst een dag van plezier en gezelligheid voorbij?! Als we ons een voorstelling van de eeuwigheid proberen te maken, dan moeten we dus maar niet aan onze moeilijke dagen denken – nee, de eeuwigheid lijkt vast een beetje op dat ene flitsende kostbare moment van geluk en vreugde!
Gedachten over tijd en eeuwigheid. Ze komen bij me op als ik dit voorwoord schrijf en het vizier richt op Kerstmis en Nieuwjaar, terwijl het nota bene net begin november is. Kerstmis? Och, dat duurt toch nog eeuwen, is m’n eerste reflex. Maar ik weet ondertussen heel goed: voor je het weet, is het zover, voor je het weet is het 2017!
Kerstmis, tijd en eeuwigheid. Als je er heel spiritueel, heel mystiek naar kijkt, naar Kerstmis, dan kun je het haast zo zeggen: in dat eenvoudige kribje van Bethlehem komt de eeuwigheid van God aanwezig in onze tijd. De eeuwigheid treedt onze tijd binnen. Geen eenvoudige gedachte misschien, maar wel een heel mooie gedachte, die precies aangeeft wat Kerstmis eigenlijk is: God komt met zijn eeuwige liefdevolle hand het mensenleven aanraken, zodat dat tijdelijke mensenleven, van mij, van jou, eeuwigheidswaarde krijgt!
Genoeg zwevende gedachten nu, genoeg mystiek ook. Snel terug naar het leven van alledag. Als wij in de Clemensparochie heel concreet op weg gaan Kerstmis 2016, dan gaan wij vooral heel concreet op weg naar …………. de nieuwe Clemenskerk! En ook bij die ingrijpende gebeurtenis speelt de tijd ons behoorlijk parten. We tellen de dagen af tot 18 december, we kunnen niet wachten tot het zover is, en het lijkt maar niet op te schieten. De afgelopen drie jaar, sinds die rampzalige brand: wat duurde het eindeloos lang voordat de herbouw eindelijk begon, weet u nog? En toch, terugkijkend: wat is het allemaal enorm snel gegaan. Hoe u het ook allemaal beleefd heeft, op 18 december, de vierde zondag van de Advent, trekken we in een feestelijke processie, met het Allerheiligste natuurlijk voorop, van de Toel naar de nieuwe oude Clemenskerk. U zult vast in groten getale opkomen, en ook alle drie uw pastores zijn maar wat graag bij dit mooie moment aanwezig. Na de feestelijke intrede vieren we de mis (‘een mis met drie heren’, waar vind je die nog ….?), om vervolgens precies een week later Kerstmis 2016 te mogen vieren in de nieuwe kerk. Oud en nieuw ontmoeten elkaar, tijd en eeuwigheid ontmoeten elkaar, en wij kunnen niet wachten tot het zover is!
Beste Clemens-parochianen, uw pastores wensen u graag een spannende en verlangende wachttijd toe, die moge uitmonden in een heerlijke eeuwige feestvreugde met Kerstmis. We zullen bidden dat Gods kerstzegen bijzonder rijk mag neerdalen op de nieuwe kerk, op u als gemeenschap en op allen die u dierbaar zijn. Van harte wensen we u (hoewel het pas begin november is!) een Zalig Kerstmis toe en een gelukkig en vreugdevol 2017.
Diederik Duzijn