Op het moment dat ik dit opstel is het nog de maandag voor Driekoningen, dus kan ik iedereen nog een zalig nieuwjaar wensen.

We hebben het afgelopen schooljaar prachtig kunnen afsluiten door het beleven van een prachtige kerstviering verzorgd door groep 7 en het nuttigen van een heerlijk kerstdiner verzorgd door de oudervereniging.

De Kerstperiode is inmiddels afgesloten en de cito-toetsen staan weer voor de deur, maar daarnaast besteden we natuurlijk ook weer aandacht aan catechese.

De komende weken gaan de lessen over het onderwerp ‘offer’. Dat klinkt misschien wat ouderwets. Toch zijn het boeiende lessen over geven, ontvangen en feestelijke rituelen.

Iedereen brengt wel eens een offer voor iemand anders. Een offer is een gift. Als je veel voor iemand over hebt, dan geef je tijd, aandacht en energie en als het moet, offer je jezelf op. Die ander gaat dan even vóór. Het is mooi dat mensen dat voor elkaar over kunnen hebben en het spreekt niet vanzelf.

Soms is het nog moeilijker om een gift van iemand te ontvangen dan om het te geven. We doppen graag onze eigen boontjes; we vinden het vaak vervelend om afhankelijk te zijn van anderen. Eigenlijk is dat raar. want niemand kan zonder de hulp van anderen; we hebben elkaar nodig. Het idee dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk is mooi, als het goed gaat. Maar in niemands leven gaat het altijd alleen maar goed.

In bijna alle religies offeren mensen aan God of hun goden. In de lessen maken de kinderen kennis met uitbundige, ontroerende en feestelijke rituelen. Ze komen uit de meest uiteenlopende tradities: indianen danken de aarde, hindoes maken een puja voor de godin van geluk, moslims danken Allah met een groot Offerfeest, boeddhisten oefenen in delen met het offerritueel, christenen herdenken in de eucharistie het offer dat Christus bracht voor de mensen. Overal op de wereld, in alle tijden, hebben mensen in offerrituelen hun vragen, hoop, angst, geluk en dankbaarheid getoond.

We proberen in onze lessen iets van die rituelen te ervaren. We maken soms kleine rituelen met de kinderen, bijvoorbeeld door de aarde te bedanken voor al het goede dat ze geeft. Kinderen zullen het niet altijd precies kunnen uitleggen en navertellen wat ze gedaan hebben. Toch denken we dat het goed is om die momenten samen te beleven. Je leert niet alleen door te denken met je hoofd, maar ook door te voelen met je hart en te doen met je handen.

De komende weken verkennen we met kinderen dat je in het leven niet altijd alles in de hand hebt. We hebben elkaar soms nodig en brengen offers voor elkaar. En we danken de Eeuwige met offers, voor al het goede dat we zomaar krijgen. Ja, het is misschien wat ouderwets, een offer, maar het is een onderwerp vol mooie levenslessen.

Met vriendelijke groet,   
Namens het team,

Jan