De bijbelse God openbaart zich als een voorzienig God. Hij is blijvend betrokken op zijn goede schepping. Als God van het verbond is Hij ook betrokken op het wel en wee van het volk Israël. God is niet alleen bij zijn volk maar ook bij ieder mens individueel. In de Heilige Schrift vinden wij talloze getuigenissen van mensen die spreken van Gods voorzienig beleid over hun eigen leven.
Voor christenen vandaag kan het geloof in een God die erin voorziet, worden aangevochten als het kwaad heel dichtbij komt. Het sterven van een dierbare of een ziekte die chronisch is geworden, kunnen een enorme wissel trekken op ons voorzienigheidsgeloof. Dergelijke situaties dreigen God en zijn bestuur volkomen te verduisteren. In zulke omstandigheden kan het geloof in een nabije en zorgende God op de fundamenten schudden.
Vanuit christelijk perspectief is het vruchtbaar om over de voorzienigheid na te denken vanuit Christus als het hart van de openbaring. Wij kennen Christus als de Dienaar van de Vader en van mensen. De consequente dienstbaarheid van Christus krijgt een hoogtepunt op het kruis. Christus schenkt zich volkomen weg. In zijn Zoon openbaart God zich als een solidaire God. Een God die met ons mensen verbonden wil zijn tot in de diepste diepte van ons bestaan. Hij deelt in Christus ons lijden, onze doodsangst en onze dood. En deze dood wordt op de Paasmorgen omgezet tot nieuw en ander leven. God is Christus nabij en houdt Hem geborgen in zijn hand.
Ik hoop dat deze bijbelse noties mensen met een aangevochten voorzienigheidsgeloof oriëntatie kan geven. Samen met de levende Christus kunnen wij onze weg gaan. Ook dan blijven er overigens talloze vragen onbeantwoord. Maar wij hebben dan voldoende houvast om verder te kunnen gaan. Pas echt doorzicht op Gods beleid ontvangen wij aan de andere kant van de levensgrens. Als wij zullen zien van aangezicht tot aangezicht.
Mgr. Dr. Gerard de Korte