De laatste tijd worden wij geconfronteerd met extreem geweld in naam van de Islam. Deze godsdienst wordt door wrede extremisten gegijzeld. Het gruwelijke moslimgeweld in het Midden Oosten houdt ons een spiegel voor. Eeuwenlang is er ook in naam van het christelijk geloof geweld gesanctioneerd. Ik denk aan de kruistochten, de Inquisitie en de godsdienstoorlogen in de 16de en 17de eeuw. Nog in 1914 hebben Duitse en Franse priesters kanonnen gezegend. Voor zover ik kan inzien, heeft de Eerste Wereldoorlog rond geweld en geloof een waterscheiding aangebracht. Geen serieuze christelijke kerkleider zal sindsdien geweld vanuit het geloof zegenen of verheerlijken. Menselijk geweld is het gevolg van onze gebrokenheid en staat principieel in het teken van zondig falen en tragiek.In het evangelie vraagt Jezus ons op persoonlijk niveau om geweld te stoppen door de andere wang toe te keren. Zo kan de vicieuze cirkel van geweld en nieuw geweld worden doorbroken. Wij moeten bidden voor hen die ons haten.Het katholicisme is echter niet principieel pacifistisch als het gaat om de staat. Er zijn situaties dat de overheid met geweld een groot kwaad moet stoppen. Hét voorbeeld in dit opzicht is natuurlijk de bestrijding van het nationaal- socialisme geweest. Alleen door gemeenschappelijke actie van de geallieerden kon de ondergang van de nazidictatuur worden gerealiseerd. Maar vanuit het evangelie van Jezus zal niemand trots zijn op dat geweld. De toenmalige grote verwoestingen in Duitsland hebben christenen niet doen juichen. Integendeel, het leed van het Duitse volk na de overwinning riep vooral verdriet en een gevoel van falen op. Eigenlijk had het niet zo mogen zijn.Het is te hopen dat de omslag in het christelijk denken rond geweld en geloof ook breed binnen de moslimwereld mag groeien. Het extreme geweld van moslimextremisten zou alle vredelievende moslims moeten mobiliseren. Het wrede geweld in het Midden-Oosten moet stoppen zodat mensen in vrede kunnen leven en bouwen aan hun toekomst.
Mgr. Dr. Gerard de Korte
