Een nieuw jaar, een nieuwe bladzijde in het bestaan van onze parochies. Een jaar waarin weer van alles staat te gebeuren, vreugde zal ons deel zijn, maar ook moeilijkheden en verdriet zullen ons niet bespaard worden. Veel daarvan overkomt ons; daar kunnen we niets aan doen. We hebben Gods nabijheid en zegen nodig om daar goed mee om te kunnen gaan. Maar er zal ook het nodige gebeuren waar we wel zelf de hand in hebben, waar we persoonlijk verantwoordelijk voor zijn. Dan gaat het om de keuzes die we maken.
Het Licht, dat met kerstmis naar ons toegekomen is, wijst ons daarin een richting, een weg om te gaan.
Onze missie, onze opdracht, is het Licht van Jezus Christus te blijven volgen, ook wanneer we dat niet duidelijk of niet zien, en dat Licht te delen met anderen. De ster van Jezus boet in aan populariteit, zeker als je die plaatst naast de vele andere sterren die zichzelf zo graag in het volle licht zetten. Het is niet cool om gelovig in het leven te staan en daar ook nog voor uit te komen.
Kerstmis, de Openbaring des Heren, de feesten die we net uitgebreid gevierd hebben, tonen ons de betrokkenheid van God bij ons leven, ons bestaan. Een betrokkenheid die tastbaar en zichtbaar wordt daar waar wij ons in Zijn naam betrokken weten op elkaar. Betrokken zijn op elkaar is meer dan respect hebben voor en je fatsoen houden. Betrokken zijn betekent jezelf geven zoals Jezus deed; een mens van Licht die zich de pijn, het verdriet en het lijden van anderen aantrok. Heel concreet dus daar waar wij de ander toelaten in ons leven.
Als het gaat over onze parochies moge duidelijk zijn dat deze er zijn dankzij de inzet en betrokkenheid van vele vrijwilligers; dan gaat het over onze bestuurders, over de leden van de pastoraatsgroep, de bezoekgroepen, de koren, de kosters, misdienaars en acolieten, de bloemschikkers, de schoonmakers, de …… Samen vormen wij het levende lichaam van Christus.
En dat is een grote gedeelde verantwoordelijkheid waarvoor we Gods zegen heel hard nodig hebben, want het zal niet altijd eenvoudig zijn.
Op Nieuwjaarsdag, het feest van de moeder Gods speelt de zegenbede uit het boek Numeri een belangrijke rol. Dat zijn rijke woorden waarmee mensen elkaar al hun krachten ten goede als een zegen willen meegeven. In de bijbel gaat het bij zegenen altijd om een relatie. Je zegent elkaar door met elkaar in contact te treden en voor elkaar in te staan. Je geeft de ander het gevoel dat hij/zij er mag zijn en wenst hem/haar alle goeds toe, vaak door de hand op het hoofd van die ander te leggen.
Zo zou ik u aan het begin van dit nieuwe jaar mede namens pastor Paul die zegen willen meegeven:
Moge de Eeuwige u zegenen en behoeden,
de glans van zijn gelaat over u spreiden en u genadig zijn; moge Hij u behoeden, genadig zijn en vrede schenken.
Deze oude woorden willen ons bevestigen en bemoedigen:
dat wij als gelovige mensen, als parochie, er mogen zijn.
Dat wij als geloofsgemeenschap het oude visioen van bevrijding en van een menswaardige samenleving vasthouden.
Pastor Neeltsje Bouma
Contact
Pastor Paul Verheijen is nog ziek; d.w.z. hij herstelt goed, maar heeft nog wel een hele weg te gaan.
Dat betekent dat pastor Neeltsje Bouma voorlopig voor alle drie parochies het eerste aanspreekpunt is. U kunt haar altijd bereiken op het noodnummer. In geval van een uitvaart heeft het de voorkeur dat u rechtstreeks met dit nummer contact zoekt met het pastorale team.
Noodnummer pastoraal team: (06) 17810954